De normen gaan over het efficiënt en circulair omgaan met materialen van producten die vallen onder de Ecodesign richtlijn: energie gerelateerde producten.
In totaal komen er twaalf normen
Veel partijen zijn sinds vorig jaar druk bezig om de plannen uit de transitieagenda’s voor circulaire economie handen en voeten te geven. Op Europees niveau is al gestart met het ontwikkelen van normen voor energie gerelateerde producten. Het betreft een twaalftal normen waarvan nu de eerste twee beschikbaar zijn.
Twee normen
EN 45558 ‘General method to declare the use of critical raw materials in energy-related products’. Deze norm voor kritische materialen geeft aan wat kritische grondstoffen zijn en hoe je moet vastleggen welke je in je product hebt gebruikt.
EN 45559 ‘Methods for providing information relating to material efficiency aspects of energy-related products’. Deze norm geeft aan hoe je moet aangeven hoe goed je product te repareren, opnieuw te gebruiken, op te waarderen en opnieuw te fabriceren. Bovendien geeft deze norm aan hoeveel en welke toegepaste materialen en onderdelen gerepareerd, hergebruikt, opgewaardeerd of opnieuw gefabriceerd zijn.
Pakket van twaalf normen
Deze twee Europese normen zijn onderdeel van een pakket van twaalf normen, waar op dit moment in Europa hard aan wordt gewerkt voor de Europese Ecodesign richtlijn. Deze richtlijn is opgesteld door de Europese Commissie om zo efficiënt mogelijk met energie en materialen om te gaan.
Deze richtlijn is van toepassing op alle apparaten waar een stekker aan zit, maar ook op andere producten die van invloed zijn op ons energiegebruik, zoals dubbelglas.
Impact
De impact van deze normen is groot. Er wordt ingegaan op duurzaamheid, repareerbaarheid, herbruikbaarheid, opwaardeerbaarheid en fabriceerbaarheid van en gebruik van kritische grondstoffen in producten, onderdelen en materialen die ingezet worden in onder andere de maakindustrie en bouwsector en gebruikt worden voor consumentengoederen.
Op Europees niveau zijn meer dan vierhonderd experts en tientallen Europese normcommissies en brancheorganisaties betrokken bij de ontwikkeling van deze nieuwe normenreeks, in werkgroepen van minstens tachtig experts.
