Een nieuw draadloos sensornetwerksysteem moet het eenvoudiger maken om de staat van bruggen, tunnels en gebouwen te monitoren. Onderzoekers van Universiteit Twente (UT) van onderzoeksinstituut CTIT hebben een prototype hiervan ontwikkeld. Belangrijk onderdeel van het systeem is het draadloze communicatieaspect. Dit is ontwikkeld door promovendus Zahra Taghikhaki.
Onderzoekstraject
Het promotieonderzoek van Taghikhaki is onderdeel van een Europees onderzoekstraject. Testcases van dit onderzoekstraject zijn een brug in aanbouw in Zwitserland en een metrolijn in Rome.
Werking van het sensornetwerksysteem
Het sensornetwerksysteem wordt al tijdens de bouw van bijvoorbeeld een brug aangebracht. De sensoren meten de trillingen, hellingen en spanningen in de constructie. Daarnaast meet het de stevigheid van de fundering, ook blijven ze actief meten of de constructie nog stabiel is. Er worden (afhankelijk van het formaat van het bouwwerk) tientallen tot duizenden sensoren op het bouwwerk geplaatst. De grootte van een sensor is vergelijkbaar met die van een sigarettenpakje.
Efficiënter
Tot op heden was het wel mogelijk om deze gegevens te verzamelen, maar niet op een efficiënte manier. Voorheen moesten er of veel kabels aangelegd worden, of moest er na een bepaalde tijd iemand langs komen om de sensoren uit te lezen. Met het draadloze communicatiesysteem is dat verleden tijd waardoor het goedkoper en efficiënter kan. Daarnaast is het met deze sensoren mogelijk de gehele levensduur van het bouwwerk metingen uit te blijven voeren. Prof. dr. ing. Paul Havinga geeft aan: ‘Doordat je veel meer sensoren kan plaatsen, kun je met goedkopere sensoren dezelfde kwaliteit metingen blijven doen. Dat maakt de methode praktischer, efficiënter en goedkoper.’
Vermarkten
Voor het onderzoek is er samengewerkt met een Zwitsers bedrijf. Het bedrijf wil het systeem verder ontwikkelen en vermarkten. Zahra Taghikhaki is gepromoveerd op 28 januari. Haar promotieonderzoek vond plaats binnen het onderzoeksinstituut CTIT. Zij werd begeleid door prof. dr. ing. Paul Havinga en dr. ir. Nirvana Meratnia van de vakgroep Pervasive Systems.
